جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران با انتشار بیانیه ای، به روند برسی پرونده حمله به کوی دانشگاه تهران و بازداشت دانشجویان این دانشگاه در روزهای اخیر اعتراض کردند
به گزارش دانشجو نیوز، در قسمتی از این بیانیه آماده است : " ما دانشجویان دانشگاه تهران اعلام می نماییم اینک برگی دیگر از تاریخ ایران و مبارزات آزادی خواهانه ی ملت ایران در برابر استبداد ودیکتاتوری در حال ورق خوردن است و تنها گذاشتن دانشجویانی که روزی در کنار همه‌ی ما فریاد اعتراض خود را علیه کودتای انتخاباتی سر می دادند و در برابر مزدورین و متجاوزین به حریم دانشگاه شجاعانه ایستادگی می‌کردند، نشانگر ضعف و سستی و از دست رفتن امکانات و آرمان ها و اهدافمان خواهد بود."
این دانشجویان سپس در ادامه بیانیه خود، آورده اند: " بر همه‌ی ما دانشجویان دانشگاه تهران و همچنین رهبران جنبش مدنی ملت ایران، فعالین دانشجویی، سیاسی و مدنی و نهادها و فعالین داخلی و جهانی حمایت از حقوق بشر واجب است که اعتراض خود را اعلام کنیم و به هر نحوی که شده دست کودتاچیان را رو نماییم تا شیرینی توطئه به کام مجریان آن تلخ شود و تا حدی بر سناریوی خبیثانه کودتاچیان خط باطل کشیده شود و در اجرای آن خلل وارد آید."
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
بار دیگر سردمداران جائر دستگاه‌های امنیتی، نظامی و قضایی به پا خواسته‌اند تا تیغ تیز استبدادی را بر سر و گردن دانشجویان شجاع جنبش دانشجویی ایران فرود آورند. هنوز درد و رنج ناشی از هجوم مغول‌وار نیروهای نظامی، انتظامی و امنیتی حکومت بر کوی دانشگاه تهران آزارمان می‌دهد و اما مسئولان حکومتی در پی تهاجمی دیگرند. این بار از یک سو در پوشش برگزاری دادگاه جنایتکاران، قاضی دست نشانده‌ی ستاد کودتا به احضار و بازداشت دانشجویان دانشگاه تهران نشسته تا از سوی دیگر همکاران نظامی و امنیتیش به شکنجه و آزار و اذیت دانشجویان بی‌پناه در بازداشت‌گاه‌های مخوفشان به اعتراف‌گیری از آنان مشغول شوند. جالب آنجاست که متهمان اصلی که همانا نظامیان و نیروهای امنیتی می‌باشند در پوشش محاکمه‌ی نظامیان مهاجم، دانشجویان را در دادگاه‌های نظامی از طریق یک نهاد نظامی(سازمان قضایی نیروهای مسلح) و با هدایت قاضی‌ای هم داستان و هم‌راستا با بیدادگران معروف و شناخته شده‌ی کشور(قاضی ترکی)، محاکمه می‌نمایند.
کوی دانشگاه تهران به عنوان یکی از مراکز اصلی ایستادگی ملت ایران و جنبش دانشجویی در برابر دیکتاتوری، نقشی مهم در معادلات کودتاچیان یافته است. آنان به خوبی می‌دانند که دامنه و عمق فاجعه‌ی حمله به کوی دانشگاه بسیار گسترده بوده و این جنایت دارای چنان ابعاد گسترده‌ای می باشد که تنها و تنها طراحی سناریویی پیچیده بر اساس برنامه های نهادهای امنیتی و نظامی است که می تواند این بار سنگین را از دوش حاکمیت بردارد و سردمداران دیکتاتور آن را از این بحران به سلامتی عبور دهد. ایستادگی دانشجویان کوی دانشگاه تهران در برابر نتایج ناعادلانه انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته و هم‌آوایی آنان با موج خروشان ملت، سخت بر اقتدارگرایان گران آمد و با هجومی وحشیانه به این مرکز ایستادگی و آزادی در آن روزهای ایران، بر آن شدند تا آتش اعتراض را خاموش کنند. حتی بعد از تهاجم وحشیانه هم دست از جنایت برنداشتند و با احضار و بازداشت و شکنجه دانشجویان ساکن کوی دانشگاه به دنبال فرونشاندن اعتراضات برآمده از واکنش به حمله شدند، و اما آن اقدام هم افاقه نکرد و به پاکسازی مجتمع کوی دانشگاه دست زدند و فعالین دانشجویی را تعلیق و اخراج کردند و باز هم به نتیجه نرسیدند، پس به تخلیه تدریجی کوی دانشگاه از دانشجویان پرداخته‌اند و هر روز توطئه ای جدید در دست اقدام دارند. جالب است که تمام این نقشه‌ها و توطئه‌ها هنوز نتوانسته دل آنان را گرم کند و راحتی خیال برایشان ببار آورد.
بر این اساس با تصمیم گیری در سطوح بالایی حاکمیت مبتنی بر فیصله دادن قضیه‌ی حمله به کوی دانشگاه در فرصتی مناسب و بر اساس سناریویی پیچیده، به نظر می‌رسد اکنون زمان پیاده کردن نقشه و اجرای توطئه فرا رسیده است. بر همگان واضح است که حساسیت قضیه‌ی حمله به کوی دانشگاه و عمق این فاجعه هم بر حاکمیت به خوبی مبرهن است و هم بر آزادی‌خواهان، فعالین سیاسی و حقوق بشری و ملت ایران، به گونه‌ای که حتی سکوت پیرامون این داستان پر درد نیز سهمگین است. ایستادگی دانشجویان در برابر تمامیت‌خواهی اقتدارگرایان به مانند وخیزش هجده تیر هفتاد و هشت و سال گذشته نشانگر عمق تعیین کنندگی و حساسیت این ناحیه برای حاکمیت دارد. از آنجا که ستاد کودتا بر این تصور است که ایستادگی های دانشجویان کوی در روزهای آغازین اعتراضات از دلایل اصلی تداوم جنبش ملی علیه دیکتاتوری بوده، در تمام این مدت به انحاء گوناگون سعی در تدوین و پیاده‌سازی سناریویی جهت تبرئه حاکمیت و متهم نمودن دانشجویان داشته، که البته تا کنون ره به جایی نبرده است.
با چنین سابقه ای حاکمیت در فضای فعلی بار دیگر این پرونده را بازگشایی نموده تا بلکه در سکوت خبری و در جریان انداختن و بستن پرونده‌ی حمله به کوی دانشگاه تهران در قالب بحران‌های گسترده‌ی فعلی چون بحران اقتصادی ناشی از سیاست‌های دولت، طرح پرداخت نقدی یارانه‌ها، سفر مسئولان طراز اول کشور به مناطق حساس و اشباع فضای خبری و رسانه‌ای حول چنین مسائلی، در فضای مناسب سناریوی شوم خود را پیاده کند و سپس نتایج بدست آمده مبتنی بر فشار بر دانشجویان و اعتراف گیری و صحنه‌سازی را در بوق و کرنا کند و در حرکتی ضربتی هم تکلیف دادگاه‌های حمله به کوی را مشخص کند و مهاجمین اصلی و طراحان حمله را نجات دهد و هم با صادر نمودن احکام سنگین قضایی برای دانشجویان بازداشتی، فضای خفقان حاکم بر جامعه و محیط‌های دانشگاهی و دانشجویی را شدت بخشد. پر واضح است که این سناریو با دخیل نمودن دست اجانب و وصل کردن ایستادگی شجاعانه ی دانشجویان در برابر مهاجمین به توطئه ی خارجی، سر هم بندی شده و پایان یابد.
سال گذشته دیدیم که پخش قسمتی کوتاه از وقایع اتفاق افتاده در یکی از رسانه‌ها، عمق این فاجعه را برای خود آنان نیز آشکار کرد و حساسیت این موضوع را برای آنان دوچندان کرد. با توجه به چنین سوابقی مشخص است که ایستادگی بر سر این مسئله و مقاومت در برابر سناریوی کودتاچیان برای فیصله بخشیدن به حادثه‌ی حمله به کوی دانشگاه می‌تواند نشانگر همبستگی فعالین جنبش مدنی ملت ایران در راه نیل به دموکراسی باشد و ضربه‌ای سهمگین بر پاشنه آشیل دولت استبدادی وارد آورد. ایستادگی و اعتراض در برابر چنین حوادثی از سویی می‌تواند به تقویت جنبش مدنی ملی کمک کند و از سویی دیگر می‌تواند به شکاف‌های درون کمپین قدرت حکومتی و رونمایی اختلافات و دعواهای درونی جناح حاکم شدت بخشد، اتفاقاتی که به زودی با سرعتی بیشتر رخ خواهد داد و بساط یکه تازی کودتاچیان و ظلم و دیکتاتوری را در میان مدت در هم خواهد پیچید.
کودتاچیان به خوبی آگاهند که نه مردم ایران و نه دانشجویان ایرانی سر تعظیم در برابر حکومت کودتایی فرود نمی آورند و از هر منفذی استفاده خواهند تا با اصلاح امور کشور را به سمت آزادی، عدالت و دموکراسی پیش برند. مسئولان امر بدانند، آزادی دانشجویان دربند دانشگاه تهران(نعیم آقایی، ایوب نعمتی، سجاد شریفی، حبیب فرحزادی و دیگر دانشجویان بازداشتی) و تلاش در راستای محاکمه و مجازات مهاجمین به حریم دانشگاه، گامی رو به جلو در پیگیری پرونده‌ی حمله به کوی دانشگاه محسوب می گردد و هر عملی خلاف این خواسته ها می‌تواند به اقدامات سازنده، رو به جلو و خودجوش ما دانشجویان دانشگاه تهران در راستای احقاق حقوق پایمال شده‌مان و تغییر فضای دانشگاه بیانجامد، اقداماتی که خود آگاهند از کنترل و سرکوبش عاجزند.
ما دانشجویان دانشگاه تهران اعلام می نماییم اینک برگی دیگر از تاریخ ایران و مبارزات آزادی خواهانه ی ملت ایران در برابر استبداد ودیکتاتوری در حال ورق خوردن است و تنها گذاشتن دانشجویانی که روزی در کنار همه‌ی ما فریاد اعتراض خود را علیه کودتای انتخاباتی سر می دادند و در برابر مزدورین و متجاوزین به حریم دانشگاه شجاعانه ایستادگی می‌کردند، نشانگر ضعف و سستی و از دست رفتن امکانات و آرمان ها و اهدافمان خواهد بود و همراهی با آنان و تلاش جهت احیای حقوق از دست رفته ی دانشجویان و افشای سناریوی شوم کودتاچیان جهت فیصله دادن به فاجعه ی حمله‌ی وحشیانه به کوی دانشگاه تهران و زمین‌گیر کردن آنان در این باتلاق خود ساخته‌شان، نشانگر عزم و اراده ی قوی ما در ایستادگی در راه آزادی و زنده بودن جنبش مدنی دموکراسی‌خواهی ملت ایران می‌باشد. پس بر همه‌ی ما دانشجویان دانشگاه تهران و همچنین رهبران جنبش مدنی ملت ایران، فعالین دانشجویی، سیاسی و مدنی و نهادها و فعالین داخلی و جهانی حمایت از حقوق بشر واجب است که اعتراض خود را اعلام کنیم و به هر نحوی که شده دست کودتاچیان را رو نماییم تا شیرینی توطئه به کام مجریان آن تلخ شود و تا حدی بر سناریوی خبیثانه کودتاچیان خط باطل کشیده شود و در اجرای آن خلل وارد آید.
جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران
مهرماه ۱۳۸۹
منبع:دانشجو نیوز
این دانشجویان سپس در ادامه بیانیه خود، آورده اند: " بر همه‌ی ما دانشجویان دانشگاه تهران و همچنین رهبران جنبش مدنی ملت ایران، فعالین دانشجویی، سیاسی و مدنی و نهادها و فعالین داخلی و جهانی حمایت از حقوق بشر واجب است که اعتراض خود را اعلام کنیم و به هر نحوی که شده دست کودتاچیان را رو نماییم تا شیرینی توطئه به کام مجریان آن تلخ شود و تا حدی بر سناریوی خبیثانه کودتاچیان خط باطل کشیده شود و در اجرای آن خلل وارد آید."
متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
بار دیگر سردمداران جائر دستگاه‌های امنیتی، نظامی و قضایی به پا خواسته‌اند تا تیغ تیز استبدادی را بر سر و گردن دانشجویان شجاع جنبش دانشجویی ایران فرود آورند. هنوز درد و رنج ناشی از هجوم مغول‌وار نیروهای نظامی، انتظامی و امنیتی حکومت بر کوی دانشگاه تهران آزارمان می‌دهد و اما مسئولان حکومتی در پی تهاجمی دیگرند. این بار از یک سو در پوشش برگزاری دادگاه جنایتکاران، قاضی دست نشانده‌ی ستاد کودتا به احضار و بازداشت دانشجویان دانشگاه تهران نشسته تا از سوی دیگر همکاران نظامی و امنیتیش به شکنجه و آزار و اذیت دانشجویان بی‌پناه در بازداشت‌گاه‌های مخوفشان به اعتراف‌گیری از آنان مشغول شوند. جالب آنجاست که متهمان اصلی که همانا نظامیان و نیروهای امنیتی می‌باشند در پوشش محاکمه‌ی نظامیان مهاجم، دانشجویان را در دادگاه‌های نظامی از طریق یک نهاد نظامی(سازمان قضایی نیروهای مسلح) و با هدایت قاضی‌ای هم داستان و هم‌راستا با بیدادگران معروف و شناخته شده‌ی کشور(قاضی ترکی)، محاکمه می‌نمایند.
کوی دانشگاه تهران به عنوان یکی از مراکز اصلی ایستادگی ملت ایران و جنبش دانشجویی در برابر دیکتاتوری، نقشی مهم در معادلات کودتاچیان یافته است. آنان به خوبی می‌دانند که دامنه و عمق فاجعه‌ی حمله به کوی دانشگاه بسیار گسترده بوده و این جنایت دارای چنان ابعاد گسترده‌ای می باشد که تنها و تنها طراحی سناریویی پیچیده بر اساس برنامه های نهادهای امنیتی و نظامی است که می تواند این بار سنگین را از دوش حاکمیت بردارد و سردمداران دیکتاتور آن را از این بحران به سلامتی عبور دهد. ایستادگی دانشجویان کوی دانشگاه تهران در برابر نتایج ناعادلانه انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته و هم‌آوایی آنان با موج خروشان ملت، سخت بر اقتدارگرایان گران آمد و با هجومی وحشیانه به این مرکز ایستادگی و آزادی در آن روزهای ایران، بر آن شدند تا آتش اعتراض را خاموش کنند. حتی بعد از تهاجم وحشیانه هم دست از جنایت برنداشتند و با احضار و بازداشت و شکنجه دانشجویان ساکن کوی دانشگاه به دنبال فرونشاندن اعتراضات برآمده از واکنش به حمله شدند، و اما آن اقدام هم افاقه نکرد و به پاکسازی مجتمع کوی دانشگاه دست زدند و فعالین دانشجویی را تعلیق و اخراج کردند و باز هم به نتیجه نرسیدند، پس به تخلیه تدریجی کوی دانشگاه از دانشجویان پرداخته‌اند و هر روز توطئه ای جدید در دست اقدام دارند. جالب است که تمام این نقشه‌ها و توطئه‌ها هنوز نتوانسته دل آنان را گرم کند و راحتی خیال برایشان ببار آورد.
بر این اساس با تصمیم گیری در سطوح بالایی حاکمیت مبتنی بر فیصله دادن قضیه‌ی حمله به کوی دانشگاه در فرصتی مناسب و بر اساس سناریویی پیچیده، به نظر می‌رسد اکنون زمان پیاده کردن نقشه و اجرای توطئه فرا رسیده است. بر همگان واضح است که حساسیت قضیه‌ی حمله به کوی دانشگاه و عمق این فاجعه هم بر حاکمیت به خوبی مبرهن است و هم بر آزادی‌خواهان، فعالین سیاسی و حقوق بشری و ملت ایران، به گونه‌ای که حتی سکوت پیرامون این داستان پر درد نیز سهمگین است. ایستادگی دانشجویان در برابر تمامیت‌خواهی اقتدارگرایان به مانند وخیزش هجده تیر هفتاد و هشت و سال گذشته نشانگر عمق تعیین کنندگی و حساسیت این ناحیه برای حاکمیت دارد. از آنجا که ستاد کودتا بر این تصور است که ایستادگی های دانشجویان کوی در روزهای آغازین اعتراضات از دلایل اصلی تداوم جنبش ملی علیه دیکتاتوری بوده، در تمام این مدت به انحاء گوناگون سعی در تدوین و پیاده‌سازی سناریویی جهت تبرئه حاکمیت و متهم نمودن دانشجویان داشته، که البته تا کنون ره به جایی نبرده است.
با چنین سابقه ای حاکمیت در فضای فعلی بار دیگر این پرونده را بازگشایی نموده تا بلکه در سکوت خبری و در جریان انداختن و بستن پرونده‌ی حمله به کوی دانشگاه تهران در قالب بحران‌های گسترده‌ی فعلی چون بحران اقتصادی ناشی از سیاست‌های دولت، طرح پرداخت نقدی یارانه‌ها، سفر مسئولان طراز اول کشور به مناطق حساس و اشباع فضای خبری و رسانه‌ای حول چنین مسائلی، در فضای مناسب سناریوی شوم خود را پیاده کند و سپس نتایج بدست آمده مبتنی بر فشار بر دانشجویان و اعتراف گیری و صحنه‌سازی را در بوق و کرنا کند و در حرکتی ضربتی هم تکلیف دادگاه‌های حمله به کوی را مشخص کند و مهاجمین اصلی و طراحان حمله را نجات دهد و هم با صادر نمودن احکام سنگین قضایی برای دانشجویان بازداشتی، فضای خفقان حاکم بر جامعه و محیط‌های دانشگاهی و دانشجویی را شدت بخشد. پر واضح است که این سناریو با دخیل نمودن دست اجانب و وصل کردن ایستادگی شجاعانه ی دانشجویان در برابر مهاجمین به توطئه ی خارجی، سر هم بندی شده و پایان یابد.
سال گذشته دیدیم که پخش قسمتی کوتاه از وقایع اتفاق افتاده در یکی از رسانه‌ها، عمق این فاجعه را برای خود آنان نیز آشکار کرد و حساسیت این موضوع را برای آنان دوچندان کرد. با توجه به چنین سوابقی مشخص است که ایستادگی بر سر این مسئله و مقاومت در برابر سناریوی کودتاچیان برای فیصله بخشیدن به حادثه‌ی حمله به کوی دانشگاه می‌تواند نشانگر همبستگی فعالین جنبش مدنی ملت ایران در راه نیل به دموکراسی باشد و ضربه‌ای سهمگین بر پاشنه آشیل دولت استبدادی وارد آورد. ایستادگی و اعتراض در برابر چنین حوادثی از سویی می‌تواند به تقویت جنبش مدنی ملی کمک کند و از سویی دیگر می‌تواند به شکاف‌های درون کمپین قدرت حکومتی و رونمایی اختلافات و دعواهای درونی جناح حاکم شدت بخشد، اتفاقاتی که به زودی با سرعتی بیشتر رخ خواهد داد و بساط یکه تازی کودتاچیان و ظلم و دیکتاتوری را در میان مدت در هم خواهد پیچید.
کودتاچیان به خوبی آگاهند که نه مردم ایران و نه دانشجویان ایرانی سر تعظیم در برابر حکومت کودتایی فرود نمی آورند و از هر منفذی استفاده خواهند تا با اصلاح امور کشور را به سمت آزادی، عدالت و دموکراسی پیش برند. مسئولان امر بدانند، آزادی دانشجویان دربند دانشگاه تهران(نعیم آقایی، ایوب نعمتی، سجاد شریفی، حبیب فرحزادی و دیگر دانشجویان بازداشتی) و تلاش در راستای محاکمه و مجازات مهاجمین به حریم دانشگاه، گامی رو به جلو در پیگیری پرونده‌ی حمله به کوی دانشگاه محسوب می گردد و هر عملی خلاف این خواسته ها می‌تواند به اقدامات سازنده، رو به جلو و خودجوش ما دانشجویان دانشگاه تهران در راستای احقاق حقوق پایمال شده‌مان و تغییر فضای دانشگاه بیانجامد، اقداماتی که خود آگاهند از کنترل و سرکوبش عاجزند.
ما دانشجویان دانشگاه تهران اعلام می نماییم اینک برگی دیگر از تاریخ ایران و مبارزات آزادی خواهانه ی ملت ایران در برابر استبداد ودیکتاتوری در حال ورق خوردن است و تنها گذاشتن دانشجویانی که روزی در کنار همه‌ی ما فریاد اعتراض خود را علیه کودتای انتخاباتی سر می دادند و در برابر مزدورین و متجاوزین به حریم دانشگاه شجاعانه ایستادگی می‌کردند، نشانگر ضعف و سستی و از دست رفتن امکانات و آرمان ها و اهدافمان خواهد بود و همراهی با آنان و تلاش جهت احیای حقوق از دست رفته ی دانشجویان و افشای سناریوی شوم کودتاچیان جهت فیصله دادن به فاجعه ی حمله‌ی وحشیانه به کوی دانشگاه تهران و زمین‌گیر کردن آنان در این باتلاق خود ساخته‌شان، نشانگر عزم و اراده ی قوی ما در ایستادگی در راه آزادی و زنده بودن جنبش مدنی دموکراسی‌خواهی ملت ایران می‌باشد. پس بر همه‌ی ما دانشجویان دانشگاه تهران و همچنین رهبران جنبش مدنی ملت ایران، فعالین دانشجویی، سیاسی و مدنی و نهادها و فعالین داخلی و جهانی حمایت از حقوق بشر واجب است که اعتراض خود را اعلام کنیم و به هر نحوی که شده دست کودتاچیان را رو نماییم تا شیرینی توطئه به کام مجریان آن تلخ شود و تا حدی بر سناریوی خبیثانه کودتاچیان خط باطل کشیده شود و در اجرای آن خلل وارد آید.
جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران
مهرماه ۱۳۸۹
منبع:دانشجو نیوز
No comments:
Post a Comment