میلاد اسدی عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و از فعالین دانشجویی دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی با‌گذشت یک سال از بازداشت همچنان از داشتن حق مرخصی محروم است
میلاد اسدی که ۹ آذرماه سال گذشته در منزل پدریش بازداشت شد، در دو ماه اول بازداشت، در سلول های انفرادی بند ۲۰۹ و ۲۴۰ زندان اوین و تحت بازجویی های شدید قرار داشت به گونه ای که حتی پس از هفته های متمادی هیچ گونه خبری از وی نبود و بازجویان نیز به او سر نمی زدند.
وی در مدت زندان انفرادی تنها دو بار با خانواده خود ملاقات داشته است. پس از گذشت این دو ماه نیز همچنان به مدت دو ماه در بند امنیتی ۲۰۹ نگهداری شده است و با وجود اتمام بازجویی ها و تکمیل پرونده نه از تشکیل دادگاه وی خبری بوده و نه از انتقال به بند عمومی ۳۵۰. در این مدت یک بار زمان دادگاه وی در ۱۳ اسفند ماه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه تعیین گردید که به دلیل عدم دسترسی وکلای وی به پرونده اش با درخواست آن ها به تعویق افتاد. سرانجام در ۱ فروردین ۱۳۸۹ میلاد اسدی به بند ۳۵۰ منتقل گردید و وضعیت بهتری نسبت به ۴ ماه در سلول های بند امنیتی ۲۰۹ و ۲۴۰ پیدا کرد. دومین زمان دادگاه نیز در ۲۹ فروردین ماه به دلیل عدم حضور قاضی پرونده به تعویق افتاد و وی همچنان در بازداشت موقت! به سر می برد. جلسه دادگاه در تاریخ ۱۳ اردیبهشت نیز به تعویق می افتد. بالاخره در ۱۹ اردیبهشت ماه دادگاه وی تشکیل گردید.
اتهامات میلاد اسدی اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت ملی، توهین به رهبر و توهین به ریاست جمهوری مطرح گردید که وی و وکلایش هیچ یک از اتهامات وارده را نپذیرفته و به دفاع از خود پرداختند. قاضی مقیسه بدون توجه به دفاعیات وکلا و شخص متهم، وی را به اتهام اجتماع و تبانی به ۵ سال حبس تعزیری، توهین به رهبر ۲ سال حبس تعزیری و توهین به ریاست جمهوری به پرداخت 1میلیون ریال جزای نقدی محکوم نمود. قاضی مقیسه خاطر نشان کرد که این حکم ها برای چنین فعالین دانشجویی سرشناسی به منظور تعدیل فضای دانشگاه ها صادر شده و در دادگاه تجدید نظر شکسته خواهد شد. اما علیرغم انتظار وکلا و خانواده میلاد اسدی، حکم ۷ سال حبس تعزیری و جزای نقدیش در دادگاه تجدید نظر عینا تایید گردید. همچنین شعبه ۴ بازپرسی میلاد اسدی و بهاره هدایت را احضار و حکم ممنوع الخروجی آن ها را صادر نمودند.
میلاد اسدی عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، مدیر مسئول نشریات دانشجویی درنگ و قطره و وبلاگ نویس نیز می باشد. وی فعالیت های خود را در زمینه رسیدگی به اوضاع زندانیان سیاسی، عقیدتی و کارگری و خانواده های آنان، دانشجویان محروم از تحصیل و ستاره دار و مشکلات صنفی دانشجویان و... به جد پیگیر بوده است. همچنین در جریان پس از انتخابات از اعضای فعال کمیته پیگیری بازداشت های خودسرانه بوده و تمام تلاش خود را در پیگیری وضعیت زندانیان بیگناه و دلجویی از خانواده آنان ولو با هر کیش و مسلک به کار بست. جدیت او در فعالیت هایش و همچنین ایستادگی و مقاومت شجاعانه اش در برابر درخواست های نامعقول، غیر انسانی و ظالمانه بازجویانش در طول بازداشت موقت و غیر قانونی ٦ ماهه باعث شد که نهادهای امنیتی به جبران استیصال خود در دادگاه فرمایشی او را که تاکنون به یکی از اسطوره های بر حق جنبش دانشجویی بدل شده است به 7 سال حبس تعزیری محکوم کرده و پس از گذشت ٣٦۵ روز از دادن مرخصی که حق مسلم یک زندانی است اجتناب کنند.
وی همچنین در دادگاهی دیگر در چهاردهم شهریورماه سال جاری، به همراه بهاره هدایت دیگر عضو این سازمان که به ۹ سال و نیم زندان قطعی محکوم شده، به اتهام اخلال در نظم عمومی از طریق حضور در مقابل زندان اویل در سال تحویل سال ۱۳۸۸، در شعبه ۱۰۵۳ دادگاه عمومی جزایی مجددا مورد محاکمه قرار گرفتند و از این اتهام تبرئه شدند.
اکنون و با گذشت یک سال از بازداشت این فعال دانشجویی انتظار می رود که بهبودی در وضعیت وی حاصل گردد و حداقل از حقوق ابتدایی یک زندانی که برخورداری از مرخصی می باشد بهره مند گردد
منبع: دانشجو نیوز
No comments:
Post a Comment