در سایت اینساید آف ایران مقاله ای درج شد با عنوان«مردم را به ترک خشونت دعوت نکنید، خشونت هرگز شیوه مردم نیست» در قسمتی از این مقاله نویسنده به شرح موضوعاتی میپردازد که قسمتی ازجنایات دولت ایران نسبت به دراویش را نشان میدهد. قسمتی از این مقاله در زیر می آید. برای خواندن تمام مطلب به سایت درج شده مراجعه فرمائید.
تفیتش عقاید:. در عصر تفتیش عقاید ، دستگاه دولتی و کل حاکمیت، شهروندان را بدون ان که عمل خلاف قانونی انجام داده باشند، فقط به دلیل تعلق به ادیان و مذاهب و جهان بینیهای متفاوت به "براندازی" و" اقدام بر علیه امنیت کشور" و تفسیق و افساد و اخلال در نظم عمومی" متهم میکند و هرکسی را که که خارج از چهارچوب ایده ئولوژی حاکم و در حاکمیت بیندیشد، منحرف و دنباله روِ فرقه های انحرافی قلمداد می کنند .
دولت احمدی نژاد نیز از همان ابتدای گرفتن زمام قدرت سیاسی در دست خود امر به تاسیس مرکزی وابسته به نهادریاست جمهوری کرد که "مرکز بررسی عرفانهای انحرافی" نام گرفت. فعالیت این مرکز در سراسر شهرها و دهات کشور یک فضای بسته امنیتی ایجاد کرد و عده بسیاری از شهروندان را در معرض اتهام به وابستگی به "عرفانهای انحرافی" قرار داد. به دنبال ان با ایجاد وبلاگهای متعدد- که از ادبیات بسیار حقیر و واژگان بسیار محدود و اززبان اراذل و اوباش برای هتاکی و حرمت شکنی شخصیتهای بزرگ تاریخ فرهنگ ایران استفاده میکردند- به جنگ شهروندانی رفت که عقیده و اعتقاد دینی متفاوتی با قشر حاکمه داشتند. یعنی تهاجم به عقیده شهروندان، یا تهاجم به حق شهروندی از موضع عقیدتی و اعتقادی. در اینجا حاکمیت دست به اختراع ترکیبات و لغات نوظهوری برای سیاهنمایی گروه های فکری و اعتقادی متفاوت زد، ترکیباتی مانند " شیطان پرستان"، " فرقه های ضاله صوفیه"، "عرفانهای انحرافی" و از این قبیل. با این وبلاگهای متعدد، نظام حاکم بر ایران و دولت احمدی نژاد صراحتاً به اعلام موضع و اعلان جنگ برعلیه هفده میلیون هموطن سنی و چندین میلیون دراویش سلاسل گوناگون در ایران مانند پیروان گنابادی و ذهبی و قادری و نقشبندی و خاکساری و نعمت اللهی و اهل حق زد، و از بهمن ماه سال هشتادوچهار به طور سیستماتیک و با استفاده از وسایل شهرداری و با به خدمت گرفتن تمام ظرفیت شوراهای تامین استانها به جنگ دراویشو اهل تسنن رفت و در شهرهای مختلف ایران مانند قم و بروجرد و زابل و دزفول و اصفهان و شیراز اقدام به تخریب نمازخانه ها و مساجد و حسینیه ها ی آنان زد و به طور علنی یک آپارتاید کامل مذهبی را بر جامعه مستولی ساخت. امری که آتش خشم بسیار شدیدی را دردلهای عموم هموطنان ما شعله ور ساخت. طبیعتاً راهکارهای قانونی باز بود و به این دلیل مردم خانه خراب و رانده شده از دوایر و ادرات دولتی به بهانه درویش بودن و سنی بودن ... با استخدام وکیل مدافع تصمیم به طرح شکایت و احقاق حقوق تضییع شده خود گرفتند. اما با کمال تعجب همه ایرانیان مطلع شدند که از نظر دولت احمدی نژاد ودستگاه های حاکمه دفاع از حقوق شهروندان در مجاری قانونی و طرح دعوا در دادگستری خود جرم تلقی میشود، و قوه قضائیه بیرحمانه اقدام به الغای پروانه وکالت وکیلان دادگستری که قبول دفاع شاکیان کرده را مینماید و برای خود آنان دست به پرونده سازی میزند
اینها همه نشانه های اعمال سیاست خشونت سازمان یافته دولتی توسط کل حاکمیت نسبت به شهروندان در چهارسال حیات دولت نهم بود. خشونتی که به اعتراض عمومی انجامید و بخشهایی از گروههای درون حاکمیت را نیز با مردم همسو ساخت. درچنین فضایی ابتدا مهدی کروبی و سپس محمدتقی فاضل میبدی و برخی افاضل قم در مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم و برخی از مراجع مانند مرحوم آیت الله العظما حسینعلی منتظری به اعتراض برخاستند، و مردمی که حق انها پایمال شده بود دست به اعتراضهای مسالمت امیز زدند. نخستین بارقه این اعتراض جمعی در حادثه تخریب حسینیه درویشهای گنابادی در قم در بهمن هشتاد و چهار بود؛ جایی که عده بسیار کثیری از عموم هموطنان ما از سراسر شهرهای ایران گرد امدند تا به طور مسالمت امیز مانع ماموران دولتی از تخریب حسینیه گنابادیها در قم بشوند. در این تجمع تعداد بسیاری از مردم معترض ، با حشونت عنان گسیخته بسیار مورد ضرب و شتم و سرکوب ماموران دولتی و لباس شخصیها قرار گرفته و به سوی آنان با گلوله جنگی، گلوله های ساچمه ای ، گازهای بیحس کننده، گاز فلفل و گاز اشک آور تیراندازی و باانواع سلاحهای سرد ازجمله قمه و چاقو و چماق تعرض شد و نهایتا هم هزاروچهارصد و پنجاه نفر ازهمین مردم مصدوم و آسیب دیده دستگیر و به زندان ساحلی قم منتقل شدند. و اخرین مورد آن تا پیش از انتخابات خرداد ماه ، نیز تجمع ملی و سراسری ایرانیان به حمایت از حقوق دراویش بود که روز سوم اسفند مشهور به روز درویش در برابر مجلس شورا در تهران واقع شد و در آن گردهمایی حدود شصت هزار ایرانی از سراسر مملکت شرکت کردند. این اعتراضها همه برعلیه خشونت دستگاه حاکمه بود
خشونت همواره در حرکتی یکسویه از سوی حاکمیت به مردم تحمیل می شود .
منبع: سایت اینساید آف ایران
No comments:
Post a Comment